پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان

پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان – نکته‌ای مهم برای مذکره کنندگان

پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان، یکی از نکات مهمی است که نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت.

برای همین این مقاله را به ویژگی‌های ظاهری و پوشش مذاکره کنندگان اختصاص دادیم.

یکی از دوستان من که برای تحصیل به ایالات متحده سفر کرده است،

داستانی را از اولین روز دانشگاه خود برای من تعریف کرد.

وی گفت: «همه در کلاس نشسته بودیم که فردی با شلوار کوتاه

و پیراهنِ به قول خودمان گل منگلی و یک کلاه عجیب و غریب، وارد شد.

با خودم فکر کردم که اگر استاد بیاد و این فرد رو با این لباس به بینه حتماً بهش تذکر می ده!

ولی در کمال تعجب به سمت تخته رفت. اون استاد بود!»

در کشورهای غربی پوشش از اهمیت زیادی برخوردار نیست

و معمولاً افراد با لباس‌هایی که راحت هستند، در طول روز به فعالیت می پردازند.

شاید این داستان را هم از انیشتین شنیده باشید که برای شرکت در سمیناری لباس‌های همیشگی خود را بر تن کرد.

یکی از همراهان وی گفت: « چرا لباسی نو و تمیز که در خورد شما باشد نمی پوشید؟»

انیشتین پاسخ داد: « اینجا همه من را می شناسند و نیازی به این کار نیست.»

چند روز بعد، وی برای شرکت در جلسه ای که در شهری دیگر برگزار می شد، با همان لباس همیشگی خود حضور یافت.

دوباره همان سوال از وی در خصوص لباس اش پرسیده شد.

در پاسخ گفت: « اینجا که کسی من را نمی شناسد پس نیازی به لباس دیگر نیست.»

خیلی از سخنرانان مشهوری هم هستند که با لباس‌های غیر رسمی بر روی صحنه حاضر می شوند

و به سخنرانی می پردازند.

پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان

 

اما یک سؤال، آیا تا به حال مذاکره کننده، نماینده سیاسی و یا سازمانی را دیده‌اید که با لباس غیر رسمی در جلسه مذاکره حاضر شود؟

اگر چه در کشورهای غربی پوشش و لباس ( البته نه همیشه) خیلی اهمیت داده نمی شود،

ولی تا به امروز مذاکره کننده ای با شلوار کوتاه و یا لباس غیر رسمی پای میز مذاکره وارد نشده است.

این امر حکایت از میزان بالای اهمیت ظاهر و نحوه پوشش مذاکره کنندگان دارد.

 

پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان

 

قانون ۳ ثانیه در مورد پوشش و ویژگی ظاهری مذاکره کنندگان

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که از یک فردی که برای اولین بار ملاقات می کنید خوشتان نیاید

و دلیل واضحی هم برای این حس خود نداشته باشید و یا برعکس، فردی در همان ثانیه‌های اول

در دل شما نفوذ می کند و یکی از افراد محبوب شما می شود.

این حس بیشتر مربوط بخشی از مغز ما است که می تواند پس از

دریافت اطلاعات مربوط به پوشش ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان، در ۳ الی ۵ ثانیه قضاوتی را شکل دهد.

بر این اساس مذاکره کنندگان و نمایندگان زمان زیادی را برای اثرگذاری مثبت بر طرف‌های مذاکره کننده ندارند.

عملکرد مغز

این قضاوت، به دلیل ساختار مغز صورت می گیرد. چراکه مغز ما به سه قسمت:

مغز قدیم، مغز میانی و مغز منطقی تقسیم می شود.

وظیفه این قضاوت زود هنگام بر عهده مغز قدیم است، که اجداد ما در زمان‌های انسان‌های بدوی،

به وسیله عملکرد این مغز، موقعیت‌های خطرناک و شرایط عادی را تشخیص می دادند.

مغز قدیم که وظیفه اصلی آن حفظ بقا و تأمین امنیت جانی ماست،

در چند ثانیه شرایط و فرد مقابل ما را از سر تا پا اسکن می کند

و در یک قضاوت کلی، نظر ما را نسبت به طرف مقابل می سازد.

بر این اساس مذاکره کنندگان به شدت بر روی پوشش ویژگیهای ظاهری و همینطور بر روی رفتار های ابتدایی خود حساس هستند

و علاوه بر لباس بر سایر عواملی که می تواند بر روی نظر طرف‌های مقابل تأثیر داشته باشد را با دقت کنترل می کنند.

 

برای شناخت بیشتر خصوصیات رفتاری مذاکره کنندگان می توانید مقاله شخصیت شناسی در مذاکره را مطالعه کنید.

 

سایر ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان

استفاده از عطرهای معطر. داشتن بوی مناسب و خوش از ویژگی‌هایی است که در اسلام هم به آن تأکید شده است

و هر نماینده و مذاکره کننده ای باید حتماً به این موضوع توجه داشته باشد که

انتخاب یک رایحه مناسب می تواند وی را چند گام به جلو ببرد.

در استفاده از عطر باید به این نکته توجه داشت که رایحه ای مناسب انتخاب و به اندازه استفاده شود.

چراکه برخی از افراد نسبت به بوهای تند و عطر برخی از گل‌ها حساسیت دارند.

موهای سر و صورت. آراستگی از ویژگی‌های بسیار مهم است و مرتب بودن موهای سر و صورت می تواند شخصیتی متفاوت را از ما به نمایش بگذارد.

 

پوشش و ویژگی‌های ظاهری مذاکره کنندگان

 

صورت باید کاملاً اصلاح شده باشد و اگر دارای محاسن هستید، حتماً نسبت به اندازه آن دقت کرده و ریش خود را مرتب نگه دارید.

موهای گوش، بینی و ابرو. هرچه موهای زائد صورت کمتر باشد آراسته تر و مرتب تر به نظر خواهید رسید.

نحوه ایستادن. میزان بسیار زیادی از قدرت و اعتماد به نفس را می توان از نحوه ایستادن و راه رفتن به طرف مقابل القاء کرد.

برای این کار لازم است که کاملاً صاف ایستاده و وزن بدن را بین دو پا تقسیم کنید.

سر و سینه را ( به صورت طبیعی) بالا گرفته و در هنگام راه رفتن قدم‌های بلند بر دارید.